Quidditch

Quidditch jest najbardziej znaną czarodziejską dyscypliną sportową na świecie. Biorą w niej udział dwie drużyny, w każdej znajduje się siedmiu graczy:
-obrońca (pilnujący słupków bramkowych), 
 -trójka ścigających (grająca kaflem, zdobywająca punkty), 
 -dwójka pałkarzy (chroniąca innych zawodników przed tłuczkami), 
-szukający (mający znaleźć i złapać znicza, który kończy mecz).


którzy grają czterema piłkami:
 -kaflem (czerwona, owalna piłka, podawana przez ścigających),
 -dwoma tłuczkami (czarne i ciężkie, starające się strącić jak  największą liczbę zawodników z obu drużyn),
-złotym zniczem (mała, złota, uskrzydlona kulka, bardzo trudna do złapania).

Piłki

Boisko do quidditcha ma owalny kształt. W obu jego końcach umieszczone są słupki bramkowe: trzy tyczki zwieńczone obręczami, przez które ścigający przerzucają kafla. Słupków bramkowych pilnuje obrońca. Na boisku znajdują się także pałkarze, odbijający tłuczki i starający się nie dopuścić do tego, aby wyrządziły krzywdę zawodnikom z ich drużyny. Ostatnim zawodnikiem jest szukający, który ma najtrudniejsze zadanie – musi odszukać złotego znicza spośród zamieszania, jakie panuje na boisku, i złapać go, co kończy mecz. Za złapanie znicza drużyna otrzymuje sto pięćdziesiąt punktów, co przeważnie przechyla szalę zwycięstwa na jej korzyść (choć nie zawsze jest to regułą). Złapanie znicza jest bardzo trudne, jednak dopóki nie zostanie złapany, mecz musi trwać. Najdłuższy odnotowany dotąd mecz quidditcha trwał trzy miesiące.



Podstawowym sprzętem do gry jest miotła . Miotłę można kupić w sklepie na ulicy Pokątnej. Nowsze modele to najlepsza i najsyzbsza Błyskawica, i nieco gorsze, ale i tańsze Nimbusy: 2000 oraz 2001. Wśród uczniów Hogwartu wiele uczniów miała jeszcze Zmatacze 7, 11 oraz Komety. Ze starszych modeli można wymienić Świetlistą Smugę, Księżycową Brzytwę czy Dębowego Groma 79.

Nimbus 2000

Błyskawica