To urządzenie powodujące zgaszenie różnych
źródeł światła w pobliżu. Należał do Dumbledore'a, był to jego wynalazek.
Magiczna lornetka pozwala spowolnić każdą akcję, powtórzyć ją, przyspieszyć. Cena za sztukę – 10 galeonów.
Wskazuje on określone położenie każdego członka rodziny Weasleyów. Każdy Weasley ma własną wskazówkę, która wskazuje odpowiednio miejsce jego aktualnego pobytu, np. dom, praca, szkoła, podróż, szpital itp. Zegar posiada także pole Śmiertelne Zagrożenie.
potężne urządzenie magiczne pozwalające cofać się w czasie. Używany przez Hermionę Granger w trzecim tomie Harry'ego Pottera, by mogła zdążyć na wszystkie lekcje. Dostała go od Minerwy McGonagall, która zmuszona była zarejestrować Zmieniacz Czasu w Ministerstwie Magii. Dzięki temu przedmiotowi Harry i Hermiona cofnęli się w czasie, aby uratować Hardodzioba i Syriusza Blacka.
Wszystkie zmieniacze czasu zostają zniszczone podczas Bitwy w Departamencie Tajemnic.
Wynalezione w 1995 roku przez Freda i George'a Weasleyów dwa przedmioty w kształcie uszu z dwoma sznurkami w kolorze skóry. Umożliwiają podsłuchiwanie, czy też słyszenie dźwięków z dalszych odległości.
Przed wyprawą w poszukiwaniu horkruksów Hermiona rzuciła na torebkę niewykrywalne zaklęcie zmniejszająco-zwiększające. Podczas pobytu w Norze przeszmuglowała pod nosem Molly Weasley cały zapas eliksiru wielosokowego jakim dysponował Alastor Moody. Spakowała do niej też ubrania i najpotrzebniejsze rzeczy oraz przydatne książki. Gdy przyjaciele zostali złapani przez szmalcowników, Hermiona ukryła torebkę w swojej skarpetce.
Ogromne i piękne zwierciadło o niezwykłych magicznych właściwościach. Pokazuje najgłębsze, najbardziej utęsknione pragnienia naszego serca. Tylko najszczęśliwszy człowiek na świecie mógłby używać go jak zwykłego lustra, to znaczy, że mógłby patrzeć w nie i widzieć swoje normalne odbicie.
To lustro nie dostarcza jednak, ani wiedzy, ani prawdy. Ludzie tracą przed nim czas, oczarowani tym, co widzą. Czasami nawet popadają w szaleństwo, nie wiedząc, czy to, co widzą w zwierciadle, jest prawdziwe lub choćby możliwe.
Puchar powstał zapewne w 1294 roku, gdy odbył się pierwszy w historii magii Turniej Trójmagiczny. Puchar jest przyznawany tylko zwycięzcy Turnieju. Zazwyczaj razem z nim, delikwent dostaje ogromną sumę pieniędzy i posiada wielką sławę. Puchar jest prawdopodobnie ufundowany przez Ministerstwo Magii.
Przedmiot, za pomocą którego wybierano uczestników Turnieju Trójmagicznego. Podczas turnieju odbywającego się w roku szkolnym 1994/1995, została poddana działaniu zaklęcia Confundus, przez co po raz pierwszy w historii dokonała wyboru aż czterech reprezentantów.
Mapa stworzona przez Jamesa Pottera (Rogacz),
Blacka (Łapa), Remusa Lupina (Lunatyk) oraz Petera Pettigrew (Glizdogon). Ukazuje wszystkie szczegóły Hogwartu, włączając w to mieszkańców zamku, tajne przejścia i hasła, jakie trzeba wypowiedzieć, żeby przez nie przejść. Obejmuje także część terenów przyległych do zamku, jak na przykład błonia. Nie pokazuje jedynie Pokoju Życzeń i pokoju z lustrem Ain Eingarp. Ten przedmiot pozwala śledzić kroki wszystkich osób obecnych na terenie szkoły. Każdy bowiem stanowi na niej niewielką kropkę opatrzoną imieniem i nazwiskiem. Na pierwszy rzut oka to wielki, bardzo zniszczony i zupełnie niezapisany arkusz pergaminu. Aby mapa ukazała się, należy dotknąć ją różdżka i wypowiedzieć słowa: „Przysięgam uroczyście, że knuję coś niedobrego”. Po tym na pergaminie zaczynają pojawiać się czarne linie, łączące się, krzyżujące, zbierające wachlarzowato w każdym rogu. Potem, na samym szczycie, ukazują się zielone ozdobne litery, układające się w następujące słowa:
„Panowie Lunatyk, Gilzdogon, Łapa i Rogacz,
zawsze uczynni doradcy czarodziejskich psotników,
mają zaszczyt przedstawić
MAPĘ HUNCWOTÓW.”
Zaczarowana tiara (rodzaj nakrycia głowy) należąca kiedyś do Godryka Gryffindora, która przydziela uczniów do odpowiednich domów podczas Ceremonii Przydziału. Każdego roku Tiara Przydziału wymyśla nową pieśń, która jest przez nią śpiewana na początku roku szkolnego przed Ceremonią Przydziału.
Magiczny obiekt; w świecie czarodziejów pomiędzy dwoma takimi szafkami istniało przejście, które umożliwiało m.in. przenoszenie przedmiotów pomiędzy siostrzanymi meblami. Szafki odbijały prawie wszystkie zaklęcia.
magiczny przedmiot, który umożliwia teleportację z miejsca na miejsce każdemu czarodziejowi niezależnie od tego gdzie i kiedy się znajduje. To przedmiot dosyć specyficzny, ponieważ mogą z niego korzystać także niepełnoletni czarodzieje. Są to najczęściej rzeczy, które mugole wezmą po prostu za śmieci i nie podniosą ich. Zaklęciem umożliwiającym zrobienie Świstoklika jest Portus.
Sztuczne oko należące do znanego aurora Alastora Moody'ego. To właśnie dzięki temu oku i swojemu specyficznemu charakterowi Moody zyskał przydomek "Szalonooki". Zostało zakupione przez Szalonookiego po utracie normalnego oka w walce z czarnoksiężnikami. Magiczne działanie oka polega na możliwości patrzenia przez różnego rodzaju bariery - ściany, peleryny niewidki, a także - dzięki jego niezwykłej ruchliwości - przez własną głowę.
Substancja magiczna dzięki której można porozumiewać się oraz przemieszczać za pomocą sieci Fiuu.
twór alchemiczny pod postacią kamienia mający bardzo potężną magiczną moc. Stworzono go na przełomie I i II połowy XIV wieku w Anglii, a twórcą był Nicolas Flamel.Kamień ten może zamieniać każdy przedmiot w złoto. Oprócz tego wytwarza się z niego Eliksir Życia. Pijąc go można przedłużyć sobie życie w nieskończoność, tak jak to robił zmarły w wieku sześciuset sześćdziesięciu sześciu lat Nicolas Flamel, oraz jego żona Perenelle, która zmarła w wieku sześciuset pięćdziesięciu ośmiu lat.
płytka kamienna misa, wypełniona świetlistą, biało-srebrną substancją. Służy ona do odsiewania nadmiaru myśli z umysłu. Strząśnięte do myślodsiewni myśli bada się w dowolnym czasie. Istnieją dwa sposoby umieszczania w niej myśli. Jednym sposobem jest przyłożenie jednego końca różdżki do głowy - powyżej skroni, drugiego zaś do substancji w misie i przesłania myśli do myślodsiewni. Drugim sposobem jest umieszczenie myśli w buteleczce. Myśli zamknięte w buteleczce wystarczy wlać do misy. Za pomocą myślodsiewni można także badać cudze myśli, po ich uprzedniemu zdobyciu.
mała, szklana kula. Kiedy jej kolor zmienia się na czerwony oznacza to, że o czymś się zapomniało. Niestety, przedmiot ten nie informuje użytkownika, o czym zapomniał.
Szczególny rodzaj listu, który wykrzykuje zawartą w nim treść. Jeśli nie otworzy się go niezwłocznie, wybucha i wykrzykuje zawartość głośniej. Wyjce można rozpoznać po szkarłatnym kolorze koperty i lekko dymiących rogach.
Wyschnięta ręka, która świeci tylko temu kto ją trzyma. Aby ją uruchomić, należy w nią wetknąć świecę.
Obiekt magiczny pozwalający widzieć przyszłość. Jest stosowany przez jasnowidzów.
Magiczna klepsydra należąca do Horacego Slughorna. Wynalazek był o tyle niezwykły, że odmierzał czas według jakości rozmowy. Jeśli konwersacja była ciekawa, piasek przesypywał się wolno, jeśli nie - szybko. Klepsydra mogła być jednym z licznych prezentów, jakie profesor otrzymywał od swoich uczniów w ciągu lat pracy. Urządzenie zdobiły węże, które prawdopodobnie podkreślały przynależność Slughorna do Slytherinu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz